Γράφει ο Τηλέμαχος Μαράτος*

Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 26 Δεκεμβρίου 2015

Έλαβα μία κάρτα Χριστουγέννων από ένα προσφιλές ξένο σχολείο. Η αποστολή αυτών των καρτών είναι μία καθιερωμένη, αγγλική, παράδοσις από τα μέσα του 19ου αι., νομίζω, και έχει έκτοτε επεκταθεί στην Αμερική, τις Βρεταννικές αποικίες και σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο. Ονομάζονται “Christmas cards”. Ωστόσο η λέξις “Christmas” –Χριστούγεννα- δεν υπήρχε στην Χριστουγεννιάτικη κάρτα. Αντ΄αυτού μας έστειλε “Season’s Greetings”, – χαιρετισμούς της εποχής. Και να σκεφθεί κανείς ότι το σχολείο αυτό έχει ονομασθεί προς τιμήν Χριστιανού μάρτυρος!

Μελαγχόλησα με αυτή την παραδοχή της νίκης της «πολιτικής ορθότητος», που φοβάται μήπως πληγωθεί κάποιος μουσουλμάνος από την αναφορά- και μόνον- της λέξεως «Χριστούγεννα». Είμαστε λοιπόν σε μία κατάσταση όπου ο πολιτισμός και –σε τελευταία ανάλυση- ο τρόπος που ζούμε, δηλαδή η ίδια η ζωή μας απειλείται και όχι μόνον απειλείται. Έχει καταστραφεί ήδη σε σοβαρό βαθμό από την διπλή επίθεση της πολιτικής ορθότητος και το Ισλάμ.

Η «πολιτική ορθότης» είναι μία διαβρωτική ουσία που διαλύει την πεποίθηση στον εαυτό μας και της αξίες της ηθικής και του χαρακτήρος μας. Απαγορεύει να κρίνουμε και να κατακρίνουμε (αυτά απαγορεύονται. Είναι judgmental). To “Euronews”, π.χ. έχει σε κάθε δελτίο σποτάκια που αποφεύγει να σχολιάσει, τοποθετώντας τίτλο “no judgment” “no comment”. Δεν επιτρέπεται η αναγνώρισις φύλου – εξ ού και η «τεκνοθεσία» και το απαίσιο «του/της» (μετάφρασις του he, she) όπως και η οποιαδήποτε περιγραφή χαρακτηριστικού, μήπως και εκληφθεί ως υποτιμητική της «διαφορετικότητας».

Αρκετά όμως για την «πολιτική ορθότητα», την οποία αναφέρω γιατί λειτουργεί κάπως σαν κερκόπορτα, που ανοίγει είσοδο στα τείχη της άμυνάς μας από το Ισλάμ. Με αυτό το πνεύμα οι Μουσουλμάνοι είναι …απλώς διαφορετικοί, αλλά ισότιμοι και δεν πρέπει να τους βλέπουμε ως διαφορετικούς. Ως εκ τούτου –προς θεού- να μην τους προσβάλλουμε, ούτε καν να τους εκνευρίζουμε. Αν έρχονται από την Συρία, π.χ. με φωτογραφίες από μερικά κεφάλια απίστων στα κινητά τους, αυτό είναι ο δικός τους «τρόπος». Διαφορετικός, αλλά σεβαστός.

Δεν είναι όλοι οι Μουσουλμάνοι τρομοκράτες τζιχαντιστές, Αλ- Κάϊντα, Ταλιμπάν, Χαμάς, Χεζμπολλάχ, Μπόκο-χαράμ κ.ο.κ. Αλλά ΟΛΟΙ αυτοί ΕΙΝΑΙ Μουσουλμάνοι. (και δολοφόνοι κατά σύστημα). Δυσνόητο λίγο στην αρχή αλλά με λίγη σκέψη γίνεται κατανοητό.

Όπως αν φέρουμε λίγο το μυαλό μας πίσω θα δούμε αμέσως σε ποιο βαθμό έχουν καταστρέψει την ζωή μας, καθώς μεθοδεύουν την απόλυτη, βιολογική, εξαφάνισή μας από προσώπου γής. Αρχίζοντας με την αποχώρηση της κεφαλής ενός εκάστου εξ ημών από το σώμα του. Δεν είναι τρόπος του λέγειν, είναι προσταγή και πρόγραμμα. Πώς βασανιζόμαστε! Θυμηθείτε πότε παίρναμε ένα αεροπλάνο σχεδόν σαν λεωφορείο, και τώρα μετά από ατελείωτη αναμονή, ελέγχους και ολόσωμα ψαξίματα, την ώρα πού, επιτέλους, χαλαρώνουμε στους αιθέρες, αρκεί να εντοπισθεί ένα δέμα στις τουαλέτες και …γίνεται αναγκαστική προσγείωσις.

Πρίν μας αποκεφαλίσουν όμως, εννοείται ότι θέλουν να εξαφανίσουν όλη την ομορφιά και την απόλαυση που προσφέρει ο πολιτισμός και ο τρόπος της ζωής μας. Ο θαυμασμός του ανθρωπίνου σώματος στην ζωή αλλά και στην Ζωγραφική, την Γλυπτική, τον Χορό, απαγορεύεται. Μουσική, Ποίηση και Φιλοσοφία, Θέατρο…Όλα αυτά τα μισούν. Θέλουν να τα εξαφανίσουν. Ο μισός ανθρώπινος πληθυσμός- οι γυναίκες- θεωρούνται περίπου κατοικίδια. Χειρότερο – ενώ το κατοικίδιο θαυμάζεται, η γυναίκα κρύβεται και κλειδώνεται.

Η γιορτή των Χριστουγέννων τοποθετήθηκε από την θρησκεία –με μεγάλη σοφία- στην εποχή όπου η νύχτα αρχίζει να υποχωρεί στο φως της ημέρας, που έρχεται – κάθε μέρα και περισσότερο. Φεύγει ο Φόβος και έρχεται η Ελπίδα. Με αποθέωση την Ανάσταση. Το Πάσχα. Πιστεύω ακράδαντα ότι το αίσθημα αυτό της αναγεννήσεως είναι το παλαιότερο που αισθάνθηκε ο άνθρωπος στην φύση –και όχι μόνον ο άνθρωπος αλλά και κάθε ζωντανό. Ακόμη και τα φυτά και τα έντομα. «Όλη η φύσις χαίρεται». Η ψυχική ανάτασις αυτή, είναι προνόμιο όσων ζούν στο Βόρειο ημισφαίριο. Ιδιαίτερα στην εύκρατη ζώνη όπου δημιουργήθηκε ο μεγάλος πολιτισμός. Η διαφορά των εποχών και του μεγέθους της ημέρας είναι άγνωστη στον Ισημερινό, που γι’ αυτό τον λόγο λέγεται έτσι.

Αυτό το δώρο, το υπέρτατο, η αξία της ζωής, η βάση και προϋπόθεση κάθε ευτυχίας και απολαύσεως, το περιφρονούν και σπαταλάνε οι πρόθυμοι αυτοκτονούντες. Ούτε είναι σε θέση να κατανοήσουν το τερατώδες , αδιόρθωτο και τελειωτικό μέγεθος του εγκλήματος του φόνου ενός άλλου.

Εμείς όμως, που ευτυχήσαμε να ζούμε στον πολιτισμένο δυτικό κόσμο και απολαμβάνουμε αυτό το προνόμιο – συνειδητά οι πιο καλλιεργημένοι αλλά και ασυνείδητα όλοι, εορτάζουμε τα Χριστούγεννα και ότι συμβολίζουν. Τα εορτάζουμε με το ζεστό αίσθημα που μας κατακλύζει ακούγοντας την υπέροχη μουσική που έχουν συλλάβει σε θεία έμπνευση οι μέγιστοι συνθέτες αλλά και η αυθόρμητη έξαρση στα γλέντια των απλών ανθρώπων. Αυτή την χαρά της ζωής πρέπει να φυλάξουμε με κάθε τρόπο. Γιατί χωρίς αυτό…τι;

“Merry Christmas!” έστειλα στο Σχολείο. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

*Πλοίαρχος Ε.Ν., συγγραφέας