Γράφει ο Τηλέμαχος Μαράτος

Δημοσιεύθηκε στην Εστία

Εκ προοιμίου θα ήθελα να παρακαλέσω τους διαφωνούντες να αναγνωρίσουν ότι μόνο κριτήριο – και κίνητρο – των απόψεών μου είναι τι πιστεύω ότι είναι το συμφέρον της χώρας και των Ελλήνων.

Ο αντισημιτισμός λοιπόν είναι ένα φαινόμενο που δεν μπορώ να κατανοήσω. Έχω ακούσει πολλούς αντισημίτες – κάποτε φανατικούς- αλλά κανείς, μέχρι στιγμής, δεν μου έχει εξηγήσει σε τι μας έχουν βλάψει οι Εβραίοι, ή οι Ισραηλίτες. Σε παλαιότερο άρθρο είχα προτείνει την εξήγηση ότι οι Εβραίοι – ως χριστιανοί – είναι υπεύθυνοι για την εξαφάνιση των αρχαίων θεών και θρησκειών – αυτοχθόνων, κάθε φυλής – και γι αυτό μισούνται σε μία – ψυχολογική – μεταφορά της προδοσίας και καταδίκης του Ιησού. Ακόμη το πιστεύω, αλλά δεν είναι του παρόντος.

Είναι ενδιαφέρον ότι το σύνολο των Εβραίων, ανά τον κόσμο, είναι περίπου 14.000.000. Σχεδόν όλοι πιστεύουν ότι είναι πολύ περισσότεροι λόγω της σημαντικής τους παρουσίας σε πολλούς τομείς (τράπεζες, ΜΜΕ κλπ) αν και λίγοι γνωρίζουν ότι κατέχουν το ρεκόρ στα βραβεία Νομπέλ όπως και στους ερμηνευτές κλασσικής μουσικής κ.α. Κάτι πρέπει να σημαίνει ότι και ο αριθμός των Ελλήνων πρέπει να είναι παρόμοιος – αν και δεν νομίζω ότι έχει μετρηθεί σοβαρά- και ένας λόγος είναι ότι οι Έλληνες έπειτα από μερικές γενεές συγχωνεύονται στην νέα τους πατρίδα.

Είναι γεγονός ότι η Ιστορία αυτού του λαού – από την αρχαιότητα – είναι μία ιστορία διώξεων. Η «Έξοδος» από την Αίγυπτο είναι μέρος της θρησκείας μας, όπως διδάσκεται από την Παλαιά Διαθήκη, μολονότι χρονολογικώς συμπίπτει με τον Τρωικό Πόλεμο, τις σχετικές τραγωδίες και τα Ομηρικά Έπη. Έκτοτε όμως, και μέχρι σήμερα, έχουν εκδιωχθεί σχεδόν από όλες τις χώρες. Ο όρος «πογκρόμ» προϋπήρχε του «Ολοκαυτώματος» κατά πολλούς αιώνες.

Η ίδρυσις του κράτους του Ισραήλ (στην …Ιουδαία) προκάλεσε έντονο κύμα μίσους στον ισλαμικό κόσμο που αμέσως συσπειρώθηκε σε μία προσπάθεια να το αποβάλλει. (Ακόμη σήμερα εκατομμύρια αρνούνται να παραδεχθούν την ύπαρξή του). Η εγκατάσταση αυτού του κράτους απαιτούσε την καταπάτηση περιοχών όπου κατοικούσαν Παλαιστίνιοι, κάτι που προκάλεσε μεγάλη δυστυχία και αναστάτωση, μέχρι σήμερα.

Έτυχε να βρίσκομαι στην Βυρηττό την εποχή των διώξεων και τον εγκλεισμό στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα. Εκεί σφαγιάστηκαν πολλοί Παλαιστίνιοι πρόσφυγες (από χριστιανούς ακροδεξιούς) με την ανοχή των Ισραηλινών. Απορία μου προκαλεί έκτοτε πώς οι Μουσουλμάνοι που αριθμούν σχεδόν δύο δισεκατομμύρια, παγκοσμίως, κάτοχοι αμύθητου πλούτου δεν μπορούν να δεχθούν περίπου έξι εκατομμύρια παλαιστινίους ομοθρήσκους αδελφούς τους. Κάτι που θα ήταν και προς το συμφέρον τους δεδομένου ότι οι Παλαιστίνιοι είναι, συγκριτικώς, πιο ικανοί και μορφωμένοι από την πλειονότητα των αράβων.

Από την εποχή εκείνη – δεκαετία του ’80 – όμως, οι παλαιστίνιοι και τα πάθη τους χρησιμοποιούνται συνεχώς ως το πιο αποτελεσματικό όπλο του αντισημιτισμού. Ποιος μπορεί να μην συμπαθεί παιδιά που πετροβολούν πάνοπλους στρατιώτες ενώ τους βομβαρδίζουν σύγχρονα αεροπλάνα; Οι «μαχητές» της Χαμάς στέλνουν αυτοσχέδιες ρουκέτες προς εβραϊκούς οικισμούς για να προκαλέσουν βομβαρδισμούς. Για τι άλλο;

Επανερχόμενοι όμως στην αρχή του κειμένου. Η ύπαρξις του κράτους του Ισραήλ είναι μία πραγματικότης, ενώ είναι συγχρόνως μία προμετωπίδα του δυτικού ελεύθερου κόσμου στα σύνορα του Ισλάμ. Εξ ίσου πραγματική είναι η απόφασις της Αμερικής να το υποστηρίξει, όπως δείχνει η τελευταία πράξις της εγκαταστάσεως της πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ. Η άμυνα του Ισραήλ χρειάζεται την αμερικανική παρουσία σε σειρά βάσεων (π.χ. Σούδας) και του πανίσχυρου στόλου. Αυτή η παρουσία είναι και η μόνη πιθανή βοήθεια στην άμυνα της Ελλάδος. Διότι δεν πιστεύω να νομίζει κανείς ότι οι δηλώσεις ότι «τα σύνορά μας είναι τα σύνορα της Ευρώπης» έχουν την παραμικρή στρατιωτική σημασία.

Τούτων δοθέντων, θα ήθελα να σημειώσω ότι ο αντισημιτισμός που εκφράζεται με αφορμή την συμπάθεια προς τους δυστυχείς παλαιστίνιους τόσο από την άκρα δεξιά, όσο και από την άκρα αριστερά, δεν συνάδει με την ευρύτερη – κυνική ίσως- θεώρηση των συμφερόντων μας στην παρούσα κατάσταση.

*Πλοίαρχος Ε.Ν., συγγραφέας