Γράφει ο Ιάσων

Δημοσιεύθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2013

«Σκοπός τους ήταν να επιτύχουν την τέλεια κοινωνία απομακρύνοντας την αρχή του κακού που ήταν εμπόδιο. Στην περίπτωση του κομμουνισμού το κακό ήταν η ιδιοκτησία και κατά συνέπεια οι ιδιοκτήτες. Επειδή όμως το κακό επέμενε και μετά τον αφανισμό της τάξεως αυτής της ομάδος, στόχος έγιναν όλοι που διεφθάρησαν από το πνεύμα του καπιταλισμού.. Στην περίπτωση του Ναζισμού η αρχή του κακού ήταν ενσωματωμένη στις κατώτερες φυλές και περισσότερο από όλες στην εβραϊκή. Αλλά επειδή το κακό συνέχισε να ζή και μετά τον αφανισμό τους, έπρεπε να εξολοθρευθεί και στις άλλες φυλές, ακόμη και στη Αρεία επειδή είχε μολυνθεί..Οι δυο ιδεολογίες αυτοχαρακτηρίσθησαν φιλανθρωπικές… πρότειναν υψηλά ιδανικά .. και υπαγόρευαν το δικαίωμα και το καθήκον να σκοτώσεις.. Γι αυτό Ναζισμός και Κομμουνισμός είναι ιδεολογίες εξ ίσου εγκληματικές..»

(ομιλία του Alain Besançon* στην Γαλλική ακαδημία την 21η Οκτωβρίου 1997)

Στην Ελλάδα ο μύθος των «αγώνων για την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα την ελευθερία του λαού» των κομμουνιστών έχει ξεπεράσει το απυρόβλητο και έχει ανέλθει στον ύψιστο θρόνο του παραδείσου..Ισόθεος, πανάγιος ανέγγιχτος και αμόλυντος…προστατευόμενος από την θρησκευτική απαγόρευση της κατηγορίας διαπράξεως ασυγχώρητου θεολογικού αμαρτήματος, ισοποίνου εκείνου των πρωτοπλάστων, σε όποιον αποτολμήσει να παρουσιάσει το αληθινό βιογραφικό σημείωμα του τυραννικού και δολοφονικού, παγκοσμίως, κομμουνισμού ..Ιδίως το ταμπού αυτό εδώ στο τελευταίο σοβιετικό κρατικό μόρφωμα της Ευρώπης, επισύρει τον εξοβελισμό δια της χλεύης, της συκοφαντίας, της «επιθέσεως αγανακτισμένων» ακόμη και της φυσικής παρεμποδίσεως να εκφέρει λόγο ο αμαρτήσας, αν είναι δυνατόν, εώς ότου εξομολογηθεί και παραδεχθεί δημοσίως την πλάνη του…

Έτσι σήμερα μπορούμε να μιλάμε ελευθέρα για την βία, τις δολοφονικές ενέργειες και πράξεις, την αλητεία στην έκφραση και την συμπεριφορά, την περιφρόνηση στο σύνταγμα και τους νόμους των οπαδών και ιεροφάντων του ναζισμού. Είναι όμως ταμπού να κάνουμε το ίδιο για την ριζοσπαστική αριστερά που εκφράζει το Σύριζα με τις παραφυάδες του και τον σταλινισμό που υμνεί ευαγγελίζεται το ΚΚΕ ή απλώς την «ανένταχτη» αριστερά και τον όχλο αριστεριστών- άναρχο-βανδάλων…Ανεξάρτητα αν οι πράξεις τα συνθήματα τα καταστικά και τα συνέδριά τους, οι επιθέσεις των μελών τους, είναι εξ ίσου μισητικές, αν όχι πλέον προκλητικές από εκείνες των διδύμων αδελφών τους, του Ναζισμού, και διαπράττονται δεκαετίες τώρα χωρίς ουδείς να συγκινείται πλην των θυμάτων τους…

Αφού αποδέχονται τα κόμματα αυτά και ομολογούν ότι επιδιώκουν την ανατροπή του αστικού καθεστώτος (δηλαδή της εξολοθρεύσεως του «συνταγματικού τόξου» !!!) με επαναστατικές διαδικασίες (ΚΚΕ) χωρίς εκλογές, ενώ πανόμοια «βέρσιον» του Σύριζα που με το σύνθημα « ή εμείς ή αυτοί», θέτει ως κεντρικό κοινό στόχο, «όλων των κινητοποιήσεων και των αγώνων σε όλους τους τομείς και για όλα τα ζητήματα την πτώση της κυβέρνησης υπό το βάρος της λαϊκής πίεσης». Όχι των εκλογών αλλά της « λαϊκής πίεσης»

Διότι η ταύτιση και η απόλυτη ομοιότητα των ετερόζυγων διδύμων ολοκληρωτισμών, Ναζισμού-Κομμουνισμού, έγκειται στην ακλόνητη πεποίθηση των ιερέων τους, ότι μόνο εκείνοι γνωρίζουν την Ιερά αλήθεια, το απόλυτο ορθό, που πρέπει να επιβληθεί για την σωτηρία μας δια της επαναστατικής βίας. Αφού δημοκρατικά, είναι αφόρητα δύσκολο να πείσουν, για την άρνηση της αλήθειας, όπως προβάλλεται από την αρρωστημένη ιδεολογία τους αλλά τώρα πλέον από την υπαρκτή πραγματικότητα και την αδιαμφισβήτη αποκάλυψη των εγκλημάτων τους. Με αδιαφιλονίκητα πειστήρια και ομολογίες των ενόχων… «Η μαύρη βίβλος του κομμουνισμού» ομάδας επιστημόνων ερευνητών υπό τον Στεφαν Κουρτουα όπως ο Νικολά Βέρτ και ο Ζαν λουί Μαργκολέν – που διακινδύνευσαν την ακαδημαϊκή τους σταδιοδρομία, υφιστάμενοι αφόρητες πιέσεις από τους ανώτερους τους για τις αποκαλύψεις τους – έχει καταγράψει όλα τα τεκμηριωμένα εγκλήματα του κομμουνισμού ανά την υφήλιο – συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος – που απαριθμούν περίπου στο συνόλο των νεκρών των δυο παγκοσμίων πολέμων, δηλαδή στα 100 εκατομμύρια!!

Βεβαίως η γενικευμένη αναλήθεια, η παραποίηση της πληροφορίας, το γαλβάνισμα της ιστορίας, η διαρκής επιβεβαίωση του ψεύδους, εν αντιθέσει με ό,τι απεκαλύφθη αλλά και πραγματικώς γνωρίζουμε και έχουμε διαπιστώσει, δεν είναι στην Ελλάδα ένα προσωρινό τέχνασμα αλλά μόνιμη κατάστασις που διαπλάθει τους Έλληνες επί δεκαετίες τώρα. Όμως, όπως γράφει ο ο αείμνηστος Jean Francois Revel στο βιβλίο του “La connaissance inutile”:

«η Δημοκρατία δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την αλήθεια. Ενώ ο ολοκληρωτισμός δεν μπορεί να διατηρηθεί χωρίς το ψεύδος. Η Δημοκρατία αυτοκτονεί , αν αφήσει την ψευδολογία να εισβάλει και να την κυρίευση, ο ολοκληρωτισμός  εάν αφήσει την αλήθεια να τον απογύμνωση..»

Αντιλαμβάνεται η ηγέτιδα τάξη, της συνταγματικής πολιτείας, οι ορθοφρονούντες εκπρόσωποι – διότι υπάρχουν και αυτοί όσο ολίγοι και σπάνιοι αν είναι – των ΜΕΜ, ότι χωρίς «Γκλάσνοστ», δηλαδή την αποκάλυψη ολόκληρης της αλήθειας στην κοινή γνώμη και όχι την συγκάλυψη του ενός πίσω από τον άλλο, δηλαδή με το ψευτοσυμμάζεμα, και την κοροϊδία με, την μισή αλήθεια που είναι ολόκληρο ψέμα στο τέλος επικρατεί ο ολοκληρωτισμός;