Γράφει ο Γιώργος Κράλογλου

Δημοσιεύθηκε στο Capital στις 24 Σεπτεμβρίου 2014

Όταν με τον σημερινό κρατισμό οι Εφορίες θα κερνάνε νεραντζάκι… μπας και πληρώσεις για να ζήσει το κράτος που βλέπει μείον μέχρι και 13% στα έσοδα από επιχειρήσεις τις οποίες όμως υποχρεώνει να πληρώνουν μέχρι και 1.000 ευρώ για να ανοίξουν και ψιλικατζίδικο πως θα ζήσει το κράτος που υπόσχεται να επαναφέρει και να συντηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Τα σπίτια ξεπουλιόνται. Μένουν οι καταθέσεις.

Βεβαίως το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ που ούτε κυβέρνησε αλλά ούτε και ξέρει πως θα κυβερνήσει και με ποιους θα κυβερνήσει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε (εάν κυβερνήσει) θα παραλάβει μια οικονομία που θα ελέγχεται από το κράτος στο ποσοστό που την παρέλαβε ο Παπανδρέου από τον Καραμανλή. Ο Σημίτης και ο Μητσοτάκης από τον Παπανδρέου. Και ακολούθως ο Κ. Καραμανλής για να αυξήσει την συμμετοχή αυτή σε πρόσωπα και υπηρεσίες κατά 2% τουλάχιστον.

Συνεπώς για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι υπεραρκετό μόνο να υπόσχεται κρατισμό και επιστροφή στο κράτος ότι του ξέφυγε…

Είναι υπεραρκετή η υπόσχεση συντήρησης του κρατισμού που υπάρχει ήδη και περιφρουρήθηκε από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. σε συνεργασία και με «τεχνογνωσία» ΠΑΣΟΚ.

Αυτό και μόνο φτάνει για να συγκινήσει τα πλήθη… του κρατισμού, των τρωκτικών και των ριζωμένων ιδιωτικών, ομαδικών και επιχειρηματικών συμφερόντων.

Γιατί το κράτος το αποζητούν να το απομυζήσουν 20 μέχρι 30 Έλληνες ψηφοφόροι οι οποίοι (με το πρόσχημα της αλλαγής, από τους αποτυχημένους σημερινούς κρατιστές) αναζητούν ένα νέο κρατισμό που να μην υποχωρεί βήμα από τα υπεσχημένα.

Ποια είναι τα υπεσχημένα;

Να συντηρήσει τους κρατικούς υπαλλήλους χωρίς ψαξίματα, χωρίς κυνήγια και χωρίς απολύσεις.

Να συντηρήσει τις περίπου 2.000 κρατικές υπηρεσίες και Οργανισμούς που πέρα από τους αναγκαίους (περίπου 500) οι υπόλοιποι είναι φωλιές των ψευτομπολσεβίκων που δήθεν στο όνομα της αριστεράς και του προοδευτισμού τρώνε χωρίς να υπολογίζουν αν είναι δανεικά αυτά που τρώνε.

Να συντηρήσει τη ροή κονδυλίων για δήθεν «κοινωνικούς και άλλους σκοπούς» αριστερής κουλτούρας που αποτελούν πηγή μόνιμης ρεμούλας και πλουτισμού. Παραλήπτες όλοι οι αριστεροί με τις δεξιές τσέπες και τις πανάκριβες βίλες (εξοχικά τα λένε) στα νησιά που ακόμη μοσχοπουλιόνται και οι στάνες…

Αλλά αυτό το κράτος της ελληνικής σοβιετικής εφεύρεσης το αποζητούν και πολλοί «λεγόμενοι» επιχειρηματίες που κατατάσσονται σε τέσσερις ομάδες.

Η πρώτη ομάδα είναι αυτή των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών της διαπλοκής που περιμένουν ανανέωση του κρατισμού για να πάρουν ό,τι δουλειές έχουν απομείνει και δεν κινούνται λόγω αναγκαίου παγώματος των δημοσίων επενδύσεων προκειμένου να σχηματισθεί το πλεόνασμα. Είναι η ομάδα που κάνει ήδη διαφόρων μορφών προώθηση του πολιτικού προφίλ του Αλέξη Τσίπρα και συγκεκριμένων συντρόφων του.

Η δεύτερη ομάδα είναι οι μεσάζοντες διαφόρων μορφών ξένων συμφερόντων. Μεσολαβούν συγκεκριμένα για την εξαγορά παγίων στοιχείων επιχειρήσεων σε περιοχές που μπορούν οικιστικά ή τουριστικά να αξιοποιηθούν ακόμη περισσότερο. Μεσολαβούν για πωλήσεις εκτάσεων με εγκαταστάσεις εναλλακτικών μορφών ενέργειας ή εκτάσεων για χρήση γης στον τομέα της ενέργειας γενικά.  Μεσολαβούν για το κλείσιμο σημαντικών εισαγωγών (που σταμάτησαν να παράγονται στην Ελλάδα) για κάλυψη αναγκών του ελληνικού κράτους από την άμυνα μέχρι την ενέργεια.

Η τρίτη ομάδα (ευτυχώς όχι μεγάλη) είναι μεσαίοι και μικροί επιχειρηματίες που περιμένουν να αντικαταστήσουν (όσο γίνεται) τους εργαζόμενους με επιδοτούμενους από προγράμματα και να φάνε τυχόν πόρους του ΕΣΠΑ ξεκοκαλίζοντάς τους με Δημάρχους, Δημοτικές Επιχειρήσεις και την Περιφέρεια. Όσοι εργαζόμενοι δεν είναι επιδοτούμενοι γυρίζουν σε τετράωρα με 300 ευρώ.

Και η τέταρτη ομάδα είναι σκέτοι απατεώνες που ποντάρουν στη δραχμή σε περίπτωση αναγκαστικής εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ αν οι δανειστές δεν τα βρουν πολιτικά με μια ελληνική κυβέρνηση. Οι πλιατσικολόγοι αυτοί είναι σε ευθεία γραμμή συνεννόησης και με την ομάδα των μεσαζόντων.

Υπάρχει προοπτική παράκαμψης από κρατικό όλεθρο που για να συντηρηθεί θα θυσιαστεί από την μεσαία τάξη ό,τι περιουσιακό στοιχείο της απέμεινε συμπεριλαμβανομένων και των καταθέσεων;

Κατά την άποψή μου η μόνη διέξοδος είναι το ουσιαστικό άνοιγμα της σημερινής κλειστής κρατικής οικονομίας, πράγμα όμως που δεν φαίνεται σήμερα αλλά, λόγω ΣΥΡΙΖΑ , ούτε και για αύριο.

Το επιβεβαιώνει και η Task Force υπογραμμίζοντας στην έκθεσή της  «…Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα εξακολουθεί να λειτουργεί εκτός ευρωπαϊκής πραγματικότητας με την κατάσταση να επιδεινώνεται χρόνο με το χρόνο και να προκύπτει έτσι ένα τεράστιο χάσμα από την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση». Αυτό που δεν σημειώνει είναι ο βασικός λόγος του προβλήματος. Ο κρατισμός, η κρατικοδίαιτη διαπλοκή και τα πολύμορφα συμφέροντα που τον συντηρούν.

george.kraloglou@capital.gr

Πηγή: Capital