Γράφει ο Κ. Α. Οικονόμου

Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 21 Ιανουαρίου 2015

  Η ρωμαϊκή δημοκρατία, υπακούσασα στο δόγμα του λαϊκισμού «vox populi – vox dei» (φωνή λαού, φωνή θεού), προετοιμάσθηκε κατάλληλα για τη σωτηρία της από τον Οκταβιανό. Το αποτέλεσμα της θείας επιταγής ήταν η αυτοκατάργηση της.

  Στην περίπτωση μας, χωρίς να είναι στις προθέσεις μας η εξαγωγή συμπερασμάτων από τυχόν ομοιότητες, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι είναι πολύ δύσκολο για τον μέσο πολίτη, που πραγματικά δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στην καθημερινότητα, να αντισταθεί στα θέλγητρα του εθνικο-μαρξιστικού λαϊκισμού.

  Είναι κατάλληλα προετοιμασμένος, μάλιστα, να δεχθεί τα κελεύσματα του λαϊκισμού εφόσον διατυπώνονται από ανθρώπους βιολογικά νέους πολιτικά, δήθεν «άφθαρτους», πνευματικώς και πολιτιστικώς σε απόλυτη αντιστοιχία με το ακροατήριο τους. Η προς τα κάτω ισοπεδωτική μανία – το κύριο χαρακτηριστικό της περιόδου της μεταπολιτεύσεως – εξέθρεψε ήδη την Βουλή του Ιουνίου 2012 της οποίας το επίπεδο δεν αμφισβητείται.

  Η σημερινή, όμως, κατάσταση διαφέρει ουσιωδώς από άλλες προηγούμενες συγκυρίες. Η υποκουλτούρα που είχε επικρατήσει, ουδέποτε αμφισβήτησε το πολιτειακό καθεστώς της οικονομίας, εφόσον εγκαίρως «ιδιωτικοποίησε» de facto τις δημόσιες επιχειρήσεις προς ίδιον όφελος. Με τον τρόπο αυτό διεσώθη η επίφαση μίας ιδιότυπης ελεύθερης οικονομίας βαλκανικού τύπου, επιδοτούμενη από τις εισφορές των «ευρωπαίων εταίρων μας». Σήμερα, όμως, επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ, διακρίνουμε το μαρξιστικό βολονταρισμό στο μεγαλείο του.

  Αυτό που οι αφελείς αστοί – των πολιτικών προεχόντως – χαρακτηρίζουν ως ακατανόητη τοποθέτηση ή ουτοπικό όραμα εκτός πραγματικότητος, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το είδωλο του βολονταρισμού των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στη φάση της πολιτικής πρακτικής. Όταν στην πολιτική αντιπαράθεση οι αστοί πολιτικοί επισημαίνουν τους ενδεχόμενους κινδύνους, η απάντηση των μαρξιστών είναι υποτιμητική των κινδύνων και η επίκληση αρνητικών συνεπειών υποβαθμίζεται ως «κινδυνολογία». Εφόσον η φωνή του λαού «θέλει», και μάλιστα όπως αυτή εκφράζεται με την μοναδικότητα της μαρξιστικής (θρησκευτικής) αλαζονείας, δεν είναι δυνατόν να μην υποκύψουν στη θέληση του λαού οι «αγορές», η «Merkel» και οι λοιποί εχθροί της λαϊκής προόδου.

  Παρακολουθώντας σχετικές συζητήσεις, θα παρατηρούσε κανείς ότι υπάρχει ένα επίπεδο επικοινωνίας που καλλιεργείται από τους απολογητές του ΣΥΡΙΖΑ και των απολιθωμάτων του μεσοπολεμικού προοδευτισμού, στο οποίο αδυνατούν να επικοινωνήσουν οι μη μεμυημένοι. Η διαλεκτική των μαρξιστών στηρίζεται σε ιδεολογικά χρωματισμένα κατηγορήματα στα οποία η οποιαδήποτε αντιπαράθεση προϋποθέτει σχετική προπαίδευση. Ο συνδυασμός στοχεύσεων και επιχειρημάτων εκφράζεται με λέξεις οι οποίες συχνά φορτίζονται με περιεχόμενο διάφορο εκείνου που χρησιμοποιεί η «καθεστηκυΐα» παραδοχή.

  Το αποτέλεσμα είναι να παρουσιάζεται η εικόνα διαφόρων επιπέδων εκφοράς επιχειρημάτων και θέσεων που καταλήγει στη μόνιμη παρεξήγηση-απορία των αστών ως προς τη συνειδητοποίηση εκ μέρους των συριζαίων απολογητών των συνεπειών του βολονταρισμού τους. Στις περιπτώσεις αυτές παρεμβαίνουν οι πλέον γραφικοί. Είναι οι «συριζολόγοι». Εμφανίζονται στο προσκήνιο όταν ο αριστερός πολιτικός καθωσπρεπισμός περιορίζει την κριτική σκέψη, όταν κάποια διαπίστωση θέτει σε κίνδυνο την προσχηματική δημοκρατικότητα των συγχρόνων νεομαρξιστών.

  Όταν, για παράδειγμα, δηλώσεις των οικονομικών εγκεφάλων της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως «παρεξηγούνται», σπεύδουν οι σύγχρονοι «κρεμλινολόγοι» σε βαθυστόχαστες αναλύσεις των σχετικών χρησμών με ένα μοναδικό στόχο:  Να πείσουν τον αγχωμένο Έλληνα πολίτη ότι η επέλαση στην εξουσία της παρέας της Κουμουνδούρου και των συνεργαζομένων που την πλαισιώνουν δεν αποτελεί δα και τον έσχατο κίνδυνο εκτροχιασμού της ελληνικής κοινωνίας σε μία κατάσταση τις προεκτάσεις της οποίας δεν μπορούν (και δεν θέλουν) να φαντασθούν οι Έλληνες πολίτες.

  Εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη αυτή αδυναμία, έχουν από ετών θέσει σε κυκλοφορία την πλέον ανόητη εκδοχή, δηλαδή ότι η ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει χωρίς υλοποίηση των εξαγγελλομένων. Εν ολίγοις και για να γίνουμε σαφέστεροι, το εξαγγελθέν στη Ρόδο «άλμα» του κ. Τσίπρα δεν θα πραγματοποιηθεί. Οψόμεθα.