Κύριο άρθρο εφημερίδας Εστία 29 Ιανουαρίου 2015

Κλονίζουν την εμπιστοσύνη οι δηλώσεις υπουργών

Όλοι οι Έλληνες, ανεξαρτήτως του τι εψήφισαν στις εκλογές της Κυριακής, εύχονται η νέα Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει με επιτυχία τα μεγάλα προβλήματα του τόπου. Όλοι επιθυμούν να επανέλθει στην Ελλάδα η οικονομική ευημερία, η οποία να διαχέεται σε ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο. Και κανένας δεν θα διαφωνήσει με αυτό που είπε κατά την ανάληψη των καθηκόντων του ο νέος υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Βαρουφάκης, ότι ανάπτυξη δεν είναι να κυκλοφορούν στους δρόμους Porsche Cayenne. Πράγματι. Αυτό ήταν στρεβλή ανάπτυξη, στηριζόμενη στην κατανάλωση εισαγομένων προϊόντων, που ήταν το κακό μοντέλο του παρελθόντος, το οποίο δεν πρέπει να επαναληφθεί. Αλλά ποιο είναι το νέο μοντέλο;

Εκεί υπάρχει η μεγάλη ένσταση για το τι μπορεί να προσφέρει στην ελληνική οικονομία η Κυβέρνηση Τσίπρα, με την πολιτική που εξαγγέλλει. Διότι αυτό που προκύπτει από τις δηλώσεις των υπουργών είναι ότι επανακάμπτει ο κρατισμός. Δεν θα ιδιωτικοποιηθεί περεταίρω το λιμάνι του Πειραιώς, παρά την τεράστια επιτυχία του εγχειρήματος με την Κινεζική Cosco. Δεν θα προχωρήσει η αποκρατικοποίηση άλλων λιμανιών ή αεροδρομίων της χώρας και έτσι θα αποστερηθούν της δυνατότητας εκσυγχρονισμού τους που θα παρείχαν ιδιωτικά κεφάλαια. Δεν θα ιδιωτικοποιηθεί η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ ή οποιοσδήποτε άλλος δημόσιος οργανισμός ή επιχείρηση που θεωρείται στρατηγικού χαρακτήρα. Και μάλλον θα διαλυθεί και το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο είχε συσταθεί για την διευκόλυνση της εκποίησης ή παραχώρησης σε ιδιώτες, φορέων και περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου.

Το ερώτημα λοιπόν, είναι πως και με ποια μέσα θα επιτευχθεί η ανάπτυξη την οποία διακηρύττουν οι νέοι κυβερνήτες μας; Με δημόσιες επενδύσεις ενός πτωχευμένου κράτους ή με ευρωπαϊκά κονδύλια τα οποία το ίδιο το κράτος ουδέποτε μπόρεσε να αξιοποιήσει σωστά; Τι θα γίνει τώρα ώστε να αλλάξει το σκηνικό; Θα μεταμορφωθεί διά μαγείας το κράτος από έναν κακό διαχειριστή των πόρων που αντλεί από τους φορολογούμενους και τα ευρωπαϊκά προγράμματα, σε έναν ικανό και ευέλικτο επενδυτή που θα λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά από κάθε ιδιωτικό επενδυτικό φορέα; Διότι περίπου αυτό μας λένε όσοι αποκηρύττουν και αποκλείουν εφεξής κάθε ιδιωτικοποίηση. Ότι το κράτος θα μπορέσει να κάνει τα πράγματα καλύτερα από τους ιδιώτες. Ότι π.χ. το εμπορικό τμήμα του Λιμένος Πειραιώς μπορούσε να εκσυγχρονισθεί και χωρίς την Cosco. Ότι μπορούσε να το κάνει μόνος του ο ΟΛΠ. Μα τότε γιατί δεν το έκανε επί τόσες δεκαετίες;

Το πιο επικίνδυνο με τους νέους κυβερνήτες μας είναι πως δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Μοιάζει να ζουν σε έναν διαφορετικό κόσμο, στον οποίο δεν υπάρχουν δυνάμεις της αγοράς, δεν υπάρχουν ισορροπίες που πρέπει να τηρηθούν και δεν υπάρχει ο παράγων εμπιστοσύνη που είναι απαραίτητος για να κινείται κάθε οικονομία. Μέσα σε δύο μόλις ημέρες από της εκλογής του Σύριζα, το Χρηματιστήριο Αθηνών έχασε σημαντικό τμήμα της αξίας του, σε συνέχεια των μεγάλων απωλειών που είχαν προηγηθεί εν όψει του αναμενόμενου εκλογικού αποτελέσματος. Αυτό μπορεί να μην ενδιαφέρει τους αμετανόητους σοσιαλμαρξιστές, οι οποίοι θεωρούν ότι το Χρηματιστήριο είναι «τζόγος» και τίποτε περισσότερο. Όμως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.

Ενόσω λειτουργεί η κεφαλαιαγορά, αυτή απεικονίζει την κεφαλαιοποίηση των ελληνικών επιχειρήσεων. Δηλαδή την πραγματική αποτίμηση της αξίας τους από την αγορά. Και η αξία αυτή αποτελεί εθνικό κεφάλαιο. Όταν πέφτει τόσο ραγδαία, χάνει ολόκληρη η ελληνική οικονομία. Όχι θεωρητικά, αλλά πρακτικά. Ως κεφαλαιακή θέση των ελληνικών επιχειρήσεων, ως δυνατότητα να επενδύσουν, να αναπτυχθούν, να αυξήσουν τον κύκλο εργασιών τους και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Και η ζημιά που μπορεί να προκύψει μέσα σε λίγες μόλις ημέρες, ενδέχεται να απαιτεί ακόμη και χρόνια για να επανορθωθεί. Αυτό δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται οι νέοι υπουργοί, που με τόση ελαφρότητα προβαίνουν σε δηλώσεις που κλονίζουν την εμπιστοσύνη και προκαλούν κατάρρευση του Χρηματιστηρίου και εκτίναξη στα ύψη των επιτοκίων δανεισμού του ελληνικού δημοσίου.

Η μεγάλη ζημιά στην ελληνική οικονομία μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 επήλθε διότι η εκλεγείσα τότε Κυβέρνηση Παπανδρέου έκανε στροφή στον κρατισμό. Είχε έλθει στην εξουσία με σύνθημα την αναθεώρηση της συμφωνίας με την Cosco, την επανακρατικοποίηση του ΟΤΕ που είχε πωληθεί στην Deutsche Telecom και της «Ολυμπιακής», την μη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και άλλα παρεμφερή. Αυτά, μαζί με τα πρώτα φορολογικά μέτρα κλόνισαν την εμπιστοσύνη, με τα γνωστά αποτελέσματα. Και όταν η Κυβέρνηση συνειδητοποίησε τι έκανε, ήταν πλέον αργά. Η χώρα είχε πτωχεύσει. Το ίδιο υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να επαναληφθεί και τώρα. Διότι ανεξαρτήτως του τι θα κάνουν οι Ευρωπαίοι στην διαπραγμάτευση για το χρέος, η ανάπτυξη προϋποθέτει εμπιστοσύνη και κίνητρα προς τον ιδιωτικό τομέα. Και πάντως όχι τον επανακάμπτοντα κρατισμό.